பல்லூடகப் பயன்பாட்டில் தமிழ்ப் பாடத்திட்டம் - ஆக்கமும் பயனும்

முனைவர் ஆ. மணவழகன், தமிழ்த்துறைத் தலைவர், அறிவியல் (ம) மானுடவியல் புலம், எஸ்.ஆர்.எம். பல்கலைக்கழகம், காட்டாங்குளத்தூர் 603 203.

 (உலகத் தமிழ் இணைய மாநாடு, கோவை, ஜூன் 23-27, 2010.)

 

எந்த ஒரு மொழியின் புற வடிவமும்  அதன் அகப் பொருண்மைகளும் காலந்தோறும் மாற்றத்திற்கு உட்பட்டே வருகின்றன. இம்மாற்றத்தில் அம்மொழி பேசுவோர் கையாளும் தொழில்நுட்பங்களும், புதிய கண்டுபிடிப்புகளும் பெரும்பங்கு வகிக்கின்றன. தொழில்நுட்பங்களுக்கு இயைந்து, அதனோடு சேர்ந்து தம்மையும் தகவமைத்துக்கொள்ளாத எந்தவொரு மொழியும் காலப்போக்கில் மக்கள் பயன்பாட்டிலிருந்து அந்நியப்படுத்தப்படும் சூழலுக்கு ஆளாகிறது. உலகின் எந்த மொழியும் இதற்கு விதிவிலக்கல்ல.  அதேவேளையில், தமிழோடு தோன்றிய அல்லது சம காலத்தில் புழங்கிய எத்தனையோ மொழிகள் இன்று பயன்பாடு அற்றுப்போக அல்லது வேறு ஒன்றாகத் திரிந்துபோக, தமிழ் மட்டுமே காலத்தைப் புறந்தள்ளி என்றும் சீரிளமையோடுத் திகழ்கிறது.  இதற்கு, தமிழ் நவீன கண்டுபிடிப்புகளைத் தன்னுள்ளே ஏற்று அதற்குத் தக தன்னைத் தகவமைத்துக்கொண்டதோடு, தானும் அவற்றோடு சேர்ந்து வளர்ந்ததே முதன்மைக் காரணம் எனலாம்.

 ஓலைச் சுவடிகளின் வழியாகப் பயணித்த தமிழ், இன்று கணினிவழித் தன் பயணத்தை இனிதே மேற்கொண்டு வருகிறது. இடைப்பட்ட காலகட்டங்களில் தமிழ் மொழியின் அகப்-புற வடிவங்கள் பல்வேறு மாறுதலுக்கு உட்பட்டே வந்திருக்கின்றன. இலக்கியப் பொருண்மைகளும் காலத்திற்கும் தேவைக்கும் ஏற்ப தம்மை மீள் ஆய்விற்கு உட்படுத்தியே வளர்ந்திருக்கின்றன/வளர்கின்றன. சங்க இலக்கியம் தொடங்கி, அற இலக்கியம், காப்பியம், பக்தி இலக்கியம், சிற்றிலக்கியம், உரைநடை இலக்கியம் என்று பல வடிவங்களோடு சூழலுக்கு ஏற்ப தம்மை வெளிப்படுத்திக் கொண்டது தமிழ். இந்நிலையில், சென்ற நூற்றாண்டின் பிற்பகுதி தொடங்கி தமிழ் மொழியின்  அகப்பொருண்மைகளைப் புதுக்கவிதை, சிறுகதை, புதினம், கட்டுரை போன்ற இலக்கிய வடிவங்கள் ஆட்கொண்டு வருகின்றன. நவீன இலக்கிய வடிவங்களான இவற்றில் தமிழ் தன் பயணத்தைத் தொடர்கிறது. மேலும், இவ்வடிவங்கள் அச்சுவடிவில் மட்டுமின்றி, கணினிப் போன்ற தொழில்நுட்பங்களையும் தங்களுக்குச் சாதகமாக்கியுள்ளன. எளிய வடிவில் மொழியை, மொழியின் இலக்கியங்களைப் பரவலாக்க, பாதுகாக்க, அனைவருக்கும் எட்டச்செய்ய இத்தொழில்நுட்பப் பயன்பாடு பெரிதும் தேவையாக உள்ளது. அவ்வகையில், பாடத்திட்டத் தமிழைப் பல்லூடகப் பயன்பாட்டில்  வடித்துக் கொடுத்தலும், தமிழின் இலக்கிய வடிவங்களை (சங்க இலக்கியம் முதல் தற்கால இலக்கியம் வரை) பல்லூடகத்தின் வழி எளிதாக்கி, அனைவருக்கும் எட்டச்செய்தலும் இன்றைய முக்கியத் தேவைகளாக உள்ளன. காட்சி வடிவிலும், அசைவூட்டங்களுடனும் (Animation)  உருவாக்கப்படும் இவ்வகைக் கணினித்தமிழ் காலத்தை வென்றதாக, நீண்டகாலப் பயனைக்கொண்டதாக அமையும் என்பது உறுதி.

 இந்நோக்கங்களின் அடிப்படையில், சொல்லோவியம், காந்தள், உயிரோவியம் என்ற மூன்று  தமிழ்ப் பல்லூடகத் தொகுப்புகள் உருவாக்கப்பட்டுள்ளன. அவற்றின் ஆக்கம், அமைப்பு, பயன்பாடு குறித்து இக்கட்டுரை விளக்குகிறது.

 சொல்லோவியம்

             சொல்லோவியம் என்பது சிறுவர்களுக்கான ‘படவிளக்க அகராதி’(Picture Dictionary). தமிழின் அன்றாடப் பயன்பாட்டுச் சொற்களை எழுத்து, சொல், படம், படவிளக்கம், சொற்பயன்பாடு என்ற வகையில் இது அறிமுகப்படுத்துகிறது.

 அமைப்பு

 தமிழ்ச் சொற்களை வெறும் சொற்களாக மட்டும் அறிமுகப்படுத்தாமல், சிறுவர்கள் விரும்பி கற்கும் வகையில், மனதில் பதியும் வகையில் உருவாக்கப்பட்டுள்ள பல்லூடகத் தொகுப்பு இது. இதில் அகர வரிசையின் அடிப்படையில், பெயர் மற்றும் வினைச் சொற்கள் 300 இடம்பெற்றுள்ளன.

சொல் (பெயர், வினை) – இணையான ஆங்கிலச்சொல் – விளக்கம் - சொற்பயன்பாடு (கவிதை வடிவம்) – சொல்லிற்கு ஏற்ற படம் – ஒலி வடிவம்

என்ற அமைப்பில் இது உருவாக்கப்பட்டுள்ளது.

 

பெயர்

             எழுத்துகளின் அகர வரிசையின் அடிப்படையில், ஒவ்வொரு எழுத்திற்குமான சில பயன்பாட்டுப் பெயர்ச்சொற்கள் கொடுக்கப்பட்டுள்ளன. ஒவ்வொரு சொல்லுக்கும் இணையான ஆங்கிலச் சொல், சொல்லுக்கான விளக்கம், சொற்பயன்பாட்டுக் கவிதை, சொல்லுக்கான படம் ஆகியன கொடுக்கப்பட்டுள்ளன.

 

 வினை

பெயர்ச்சொற்களைப் போன்றே அகர வரிசையின் அடிப்படையில் ஒவ்வொரு எழுத்திற்குமான சில வினைச்சொற்கள் படவிளக்கத்தோடு கொடுக்கப்பட்டுள்ளன..  

 

 பயன்பாடு

 இந்திய மற்றும் வெளிநாட்டு வாழ் தமிழ்க் குழந்தைகளுக்கு எளிய முறையில் தமிழ் எழுத்துகள், சொற்கள், சொற்பொருள் ஆகியவற்றை அறிமுகப்படுத்த, பயிற்றுவிக்க இத்தொகுப்பு பெரிதும் பயன்படும். குறிப்பாக, பொருட்களை(உருவம்) நேரடியாகப் பார்த்து அவற்றைப் பற்றி அறிந்துகொள்ளும் வாய்ப்பினைப் பெறாத தமிழ்க் குழந்தைகள் இத்தொகுப்பின் மூலம் பெரிதும் பயன்பெறுவர். இது ஒரு முன் உருவாக்கத் திட்டம். இதில் சொற்பயன்பாட்டைத் தேவைக்கு ஏற்ப அதிகப்படுத்திக்கொள்ளலாம். மழலையர் கல்வி மற்றும் தொடக்கக் கல்வி மாணவர்களுக்கு ஏற்ற வகையில் இது உருவாக்கப்பட்டுள்ளது. இதனை உருவாக்க ‘ப்ளாஷ்’ பல்லூடகம் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது.

   காந்தள்   

            தமிழ் மொழிக்கான ‘மின்கையேடு’ (e-guide for Tamil) காந்தள் எனப்படும் பல்லூடகத் தொகுப்பு. இதுவும் ‘ப்ளாஷ்’ பல்லூடகத்தைப் பயன்படுத்தி உருவாக்கப்பட்டுள்ளது. இத்தொகுப்பின் முகப்புப் பக்கத்தில் அறிமுகம், இலக்கியம், இலக்கணம், பிற என்ற நான்கு முதன்மை இணைப்புகள்(link) கொடுக்கப்பட்டுள்ளன. ஒவ்வொரு இணைப்பின் வழியாகத் திறக்கப்படும் பக்கங்களிலும் உள்ளீடுகளுக்கு (Content) ஏற்ப பல துணை இணைப்புகள் கொடுக்கப்பட்டு, தகவல்கள் விளக்கப்பட்டுள்ளன.

 

 அமைப்பு

 

v  முதன்மை இணைப்புகளுள் ஒன்றான ‘அறிமுகம்’ என்ற இணைப்பில் இப்பல்லூடகத்திற்கான அறிமுகத்தோடு, தமிழ் மொழி வரலாறு, தமிழ் மொழி பேசுவோர் பற்றிய குறிப்புகள் கொடுக்கப்பட்டுள்ளன.

v  ‘இலக்கியம்’ என்ற முதன்மை இணைப்பில், சங்க இலக்கியம், காப்பியம், பக்தி இலக்கியம், சிற்றிலக்கியம், தற்கால இலக்கியம் ஆகியவை தனித்தனி துணை இணைப்புகளின் வழி அறிமுகப்படுத்தப்பட்டுள்ளன.

v  ‘இலக்கணம்’ என்ற இணைப்பு, தமிழின் ஐந்திலக்கணங்களான எழுத்து, சொல், பொருள், யாப்பு, அணி என்பவற்றிற்கான தனித்தனி இணைப்புகளைக் கொண்டுள்ளது. இவற்றின் வழி தமிழின் ஐந்திலக்கணங்கள் பற்றிய குறிப்புகள் எளிய விளக்கத்தோடும் எடுத்துக்காட்டுகளோடும் அறிமுகப்படுத்தப்படுகின்றன.

v  முதன்மை இணைப்பில் நான்காவதாக உள்ள ‘பிற’ என்ற இணைப்பானது,  தமிழின் சிறப்புகள், தமிழரின் சிறப்புகள் ஆகியவற்றை உணர்த்தும் வகையில், தமிழர் அளவை முறைகள், தமிழர் எண்கள், ஆயக் கலைகள், கிழமைகள், மாதங்கள் போன்றவற்றிற்கான தனித்தனி துணை இணைப்புகளைக் கொண்டுள்ளது.

 பயன்பாடு

             தமிழின் எழுத்துகளைப் படிக்கத் தெரிந்த ஒருவர், அடுத்த நிலையில், தமிழைத் தவறின்றி எழுதுவதற்கான, சொற்றொடர்களை அமைப்பதற்கான அடிப்படை இலக்கணங்களை அறிந்துகொள்ளவும், தமிழ் மொழியின் வரலாறு பற்றியும், அதன் சிறப்பு பற்றியும் அறிமுகப்படுத்திக்கொள்ளவும் இத்தொகுப்பு பெரிதும் உதவும். படவிளக்க அகராதியைத் தமிழ் எழுத்துகளை, வார்த்தைகளைப் பயில்வதற்கான முதல் நிலையாகக் (நிலை–I) கொண்டால் அதன் இரண்டாம் நிலை (நிலை-II) அனிச்சம் எனப்படும் இப்பல்லூடகத் தொகுப்பு. இது தமிழ் படிக்கத் தெரிந்த ஒருவருக்கு தமிழின் இலக்கியம் மற்றும் அடிப்படை இலக்கணத்தை அறிமுகப்படுத்துகிறது. மேலும், தமிழர்களுக்கே உரித்தான அடையாளங்களான தமிழ் எண்கள், தமிழர் அளவு முறைகள், ஆயக் கலைகள் போன்ற சில கூறுகளையும் கொண்டுள்ளது இதன் சிறப்பு. பள்ளிக்கல்வியில் இடைநிலை மாணவர்களுக்கு இத்தொகுப்பு மிகவும் பயனுள்ள ஒன்று.

 உயிரோவியம்

 உயிரோவியம் என்னும் இத்தொகுப்பு பழந்தமிழர் வாழ்வினை சங்க இலக்கியம் கொண்டு விளக்கும் சங்க இலக்கியக் காட்சிகளாகும். பழந்தமிழரின் புறவாழ்வு வீரம், கொடை, விருந்தோம்பல், நட்பு என்று விரிந்து செல்வது. அகவாழ்வு அன்பால் கட்டமைக்கப்பட்டது. சங்க காலத்தில் அகமும் புறமும் இரு கண்களெனப் போற்றப்பட்டன. அகவாழ்வு களவு, கற்பு என்ற இரு நிலைகளைக் கொண்டது. தமிழர்களின் இவ்வகை அகப் புற வாழ்வினை சங்க இலக்கியப் பாடல்களைக் கொண்டு காட்சிகளாக்குகிறது இத்தொகுப்பு.

அமைப்பு

இதில், அகப்-புறப் பொருண்மைகளுக்கும் அதன் உட்பகுப்புகளுக்கும் ஏற்ப தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட சங்க இலக்கியக் பாடல்கள் காட்சிகளாக்கப்பட்டுள்ளன. காட்சிக்கேற்ற மூலப் பாடல், கவிதை வடிவில் விளக்கம், பாடல் பொருண்மையை விளக்கும் ஓவியம் என்ற அமைப்பில் இது உள்ளது (சங்க இலக்கியப் பாடல் – விளக்கம் – ஓவியம் – தொடர்புடைய பிற செய்திகள்). மேலும் இதில், தமிழரின் அகவாழ்வு மற்றும் புற வாழ்வை விளக்கக்கூடிய வகையில், இருபது இருபது பாடல்களாக மொத்தம் நாற்பது பாடல்கள் இடம்பெற்றுள்ளன.

அகம்

அகம் என்ற பகுப்பு களவு, கற்பு என்ற இருவகைப் பிரிவுகளையும், அதில் சுமார் 20 எடுத்துக்காட்டுப் பாடல்களையும் கொண்டது.

 களவு

அகப்பகுதியின் ஒரு கூறான களவு என்பது, முதல் சந்திப்பு, செம்புலப் பெயல் நீர், உச்சிவெயிலில் உருகும் வெண்ணை, துயரத்தில் துணை நிற்போன், காணாததால் கலக்கம், வரைவு கடாவுதல், காத்திருந்து கண்ணீர் மல்கி, அறத்தொடு நிற்றல், வரைபொருள் பிரிவு, உடன் போக்கு, தோழியின் உள்ளம், செவிலி தேடுதல், கண்டோர் கூற்று  ஆகிய தனித்தனித் தலைப்புகளைக் கொண்டுள்ளது. இவற்றின்வழிப் பழந்தமிழரின் களவு வாழ்க்கை நிகழ்ச்சிகள் காட்சிப்படுத்தப்பட்டுள்ளன.  

 

கற்பு

அகப்பகுதியின் மற்றொரு கூறான கற்பு என்பது, அறியா பெண்ணும் அகமகிழ்ந்த செவிலியும், வினையே ஆடவர்க்கு உயிரே, தனிமையில் தலைவி, கார்காலம் கண்டு கலங்குதல், தலைவியின் வருத்தத்திற்குக் காரணம், வந்தான் தலைவன், பாகனுக்கு நன்றி  ஆகிய தனித்தனித் தலைப்புகளைக் கொண்டுள்ளது. இவற்றின்கீழ் பழந்தமிழரின் கற்பு வாழ்வியல் நிகழ்வுகள் காட்சிப்படுத்தப்பட்டுள்ளன.

புறம்

‘புறம்’ என்பது தனிப்பகுதி. இதில், தமிழுக்கு மரியாதை, உயிர் சிறிது!மானமோ பெரிது, விருந்தோம்பல், கொடை, வஞ்சினம் கூறுதல், நட்புக்கு மரியாதை, இலக்கியத்தில் பெண்கள், குழந்தையே செல்வம், கல்வியின் பெருமை, அறிவுறுத்தல், நிலையாமை – ஆகிய தனித்தனித் தலைப்புகளின் கீழ் பதினேழு எடுத்துக்காட்டுப் பாடல்கள் இடம்பெற்றுள்ளன. இவற்றின்வழி பழந்தமிழரின் புறவாழ்க்கையின் பல்வேறு சிறப்புக்கூறுகள் காட்சிப்படுத்தப்பட்டுள்ளன.

            பயன்பாடு

          பழந்தமிழரின் அகப்புற வாழ்க்கையின் மேன்மையைத் தமிழ் மாணவர்களுக்கும் உலகத் தமிழர்க்கும் உணர்த்துவதாக இத்தொகுப்பு உள்ளது. சங்க இலக்கியத்தை இவ்வகை எளிய முறையில் அறிமுகப்படுத்துவதன் மூலம், சங்க இலக்கியங்களின் சிறப்புகளை இளைய தலைமுறைக்கு உணர்த்தவும், அவ்விலக்கியங்களின் மீதான நாட்டத்தை அதிகப்படுத்தி அவற்றை அவர்கள் விரும்பிப் படிக்கச் செய்யவும் இத்தொகுப்பு வழிவகுக்கிறது. மேலும், கல்விப் புலங்களில் சங்க இலக்கியப் பாடத்திட்டங்களை மாணவர் விரும்பும் வண்ணம் அமைத்துக்கொடுக்க இத்தொகுப்பு முன்னோடித்திட்டமாக அமையும்.   

*****

தமிழியல்

www.thamizhiyal.com

கொங்கு வேளாண் சடங்குகள்

 முனைவர் ஆ. மணவழகன், தமிழ்த்துறைத் தலைவர், அறிவியல் (ம) மானுடவியல் புலம், எஸ்.ஆர்.எம். பல்கலைக்கழகம், காட்டாங்குளத்தூர் 603 203.

 (கொங்கு வேளாண்மை வழக்காறுகள், பாரதியார் பல்கலைக்கழகம், கோவை,        நவம்பர்.12,13, 2009)

 

            சேலம் மாவட்டம் கொங்குநாட்டின் ஒரு பகுதியாக பண்டைய நாட்களில் இருந்து வந்துள்ளது. அதற்கு முன்னர் அதியமான் ஆட்சிப் பகுதிகளில் ஒன்றாக இருந்தது.  சேலம் மாவட்டத்தின் வரலாறு பழமையானது. இங்கு, புதிய கற்கால மனிதர் பயன்படுத்திய கோடாரிகள், சுத்திகள், பானைகள், தேய்ப்புக் கற்கள், வளையல்கள் போன்றவை சேர்வராயன், கல்ராயன், வத்தலமலை, மேலகிரி, குட்டிராயன் மலை முதலிய பகுதிகளில் கிடைத்திருக்கின்றன. எண்ணற்ற நடுகற்கள் கிடைத்திருக்கின்றன. இம்மாவட்டம் அதியமான்கள், சோழர், கன்னடர், நாயக்கர், திப்புசுல்தான், ஆங்கிலேயர் ஆட்சிக்கு உட்பட்டிருந்தது.

             இம்மாவட்டத்தில் உள்ள மலையைச் சேரன் ஆண்டதால் சேர்வராயன் மலை ஆயிற்று. அது போல  ‘சேரலம்’ என்பது ‘சேலம்’ ஆயிற்று என்றும் கூறுவர். ஏத்தாப்பூர் செப்பேடு இவ்வூரைச் “சாலிய சேரமண்டலம்” எனக் குறிப்பிடுகிறது.  சேரலம் என்னும் பெயரே காலப்போக்கில் சேலம் எனத் திரிந்து வழங்கப்படுகிறது. ஆண்டு முழுவதும் இங்கு வேளாண்மை செய்யப்பட்டு வருகிறது. நெல், கரும்பு, பருப்பு வகைகள், வாழை, பருத்தி, மரவள்ளிக் கிழங்கு, தென்னை, மல்லிகை, ரோஜா, மாம்பழம், பிற பழ வகைகள், காப்பி, பாக்கு, நிலக்கடலை, எள், வெற்றிலை போன்றவை விளைவிக்கப்படுகின்றன.

             முன்பு கொங்கு மண்டலத்தின் கிழக்குப் பகுதியாகவும் தற்போது சேலம் மாவட்டத்தின் கிழக்கு, தென்-கிழக்கு எல்லைகளாகவும் உள்ள ஆத்தூர், கெங்கவல்லி வட்டங்களில் காணப்படும் வேளாண் சடங்குகள் பழமையின் நீட்சியாக விளங்குகின்றன.  மலைசூழ்ந்த கிராமங்களை உள்ளடக்கிய இப்பகுதிகளில் ஆதிகாலம் தொட்டு வேளாண்மையும், அத்தொழில் சார்ந்த நம்பிக்கைகளும், சடங்குகளும்  ஒன்றோடொன்று இணைந்தே காணப்படுகின்றன. இப்பகுதி வேளாண்தொழிலில் நேரடியாகப் பார்த்த சடங்குகள் மற்றும் இப்பகுதி விவசாயிகளிடமிருந்து பெறப்பட்ட சடங்கு சார்ந்த தகவல்கள் இங்குத் தொகுத்தளிக்கப்படுகின்றன.

 பொன்னேர் அல்லது நல்லேர்

            பொன்னேர் பூட்டுதல் என்ற ஒன்று வட தமிழகம் முழுவதும் பரவலாகக் காணப்படும் வேளாண் சடங்காக அறியப்படுகிறது (பொன்னேர்- பருவ காலத்தில் நல்ல நாளில் முதன்முதலாக உழும் கலப்பை). சேலம் மாவட்ட பகுதிகளில் இது நல்லேர் பூட்டுதல் என்ற பெயரில் வழங்கப்படுகிறது. ஆடிமாதத்தில் கோடைமழை பொழிந்ததும் பூட்டப்படும் முதல் ஏர் பொன்னேர் எனப்படுகிறது (சிலர் சித்திரை மாதம் என்கின்றனர்). பழங்காலத்தில் விவசாயிகள் அனைவரும் நன்னாளில் ஒரே நேரத்தில் அவரவர் நிலத்தில் ஏர்பூட்டி பொன்னேர் பூட்டி உழுதனர். இப்பொழுது இச்சடங்கு பெயரளவில் மட்டுமே உள்ளது.

             நிகழ்த்து முறை

      ஏர் பூட்டுவதற்கு முன்னர் அரிசியும் வெல்லமும் கலந்து அனைவருக்கும் கொடுக்கப்படுகிறது. நிலத்தின் சனி மூலையிலிருந்தே (வடகிழக்கு மூலை) அனைத்து நிகழ்வுகளும் தொடங்கப்படுகின்றன. வயலின் கிழக்கு-மேற்காக மூன்று சுற்றுகளும், வடக்கு-தெற்காக மூன்று சுற்றுகளும் உழப்பட்டு, ஏர் நிறுத்தப்படுகிறது. பின்னர் அவரவர்  தேவைக்கும் நிலத்தின் தன்மைக்கும் ஏற்ப உகந்த நாட்களில் முறையாக முழு நிலமும் உழப்படுகிறது.

 நெல்லும் - சடங்கும்

            தமிழர் தம் வாழ்வோடும், வாழ்வியற் சடங்குகளோடும் நெருங்கிய தொடர்புடையது நெல். நெல்லுக்கும் சடங்குக்குமான உறவு  நாற்று விடுதலிலேயே தொடங்கி விடுகிறது.

 வெள்ளி விதைப்பு

            ‘வெள்ளி விதைப்பு வியாழன் அறுப்பு’ என்பது இப்பகுதிகளில் வழங்கப்படும் உழவுசார் அனுபவ மொழி.  வெள்ளிக்கிழமை நாற்று விடுதல் நல்ல பலனைத் தரும் என்கின்றனர். மேலும், ‘ஆடி நாற்று அறுபது நாளைக்கு’ என்ற மொழியாட்சியும் வழங்குகிறது. ஆடி மாதத்தில் விடப்படும் நாற்று அறுபது நாட்கள் வரை கிளைபிரியாமல், எடுத்து நட ஏதுவாக இருக்கும் என்றும், மற்ற மாதங்களில் நாற்று விட்டால் முப்பது நாட்களுக்குள் பிடுங்கி நட்டுவிட வேண்டுமென்றும், இல்லையேல் பயிர் நாற்றங்காலிலேயே கிளைத்து, கதிர் விடத் தொடங்கிவிடும் என்றும் கூறுகின்றனர். பயிர் நாற்றங்காலில் கிளைவிட்டால் நடவிற்கு உதவாது. அப்படியே பிடுங்கி நட்டாலும் தளைத்து வளராது. மகசூலும் இருக்காது.

             நாற்று விட பக்குவமான நிலம் தேர்வு செய்யப்படுகிறது. நல்ல நாளில் உழப்பட்டு, மேல்நோக்கு நாள் பார்த்து ஊறவைத்து முளைகட்டிய நெல் விதைக்கப்படுகிறது. நெல் விதைக்குமுன் சனிமூலையில் சாணியால் பிடித்த பிள்ளையார் வைத்து, அதன் உச்சியில் அருகம்புல் செருகப்படுகிறது. அதைச் சுற்றிலும் மலர்களும் வைக்கப்படுகின்றன. நல்லநேரம் பார்த்து, முளைவிட்ட நெல்மணிகள் பிள்ளையாரைச் சுற்றி தூவப்படுகின்றன. அதன் பின்னரே நாற்றங்காலில் நெல் விதைக்கப்படுகிறது. நெல் விதைப்பிற்கேற்ற பதத்தில் இல்லையென்றால், நல்ல நாள், நேரம் பார்த்து,  பிள்ளையார் வைத்து, சிறிது நெல் மட்டும் விதைக்கப்படுகிறது. பின்னர் விதைநெல் பதத்திற்கு வந்தவுடன் பிறிதொருநாள் முழு நாற்றங்காலிலும் விதைக்கப்படுகிறது.

 கிணற்றில் மிதக்கும் நாற்று

            உழுதல்,  விதைத்தல், நடுதல், அறுத்தல் என அனைத்து செயல்களுமே வயலின் சனி மூலையிலிருந்தே தொடங்கப்படுகின்றன. நடவுசெய்தலும் அவ்வாறே. நாற்று நடுவதற்கு முன்னர் நாற்று முடிச்சில் ஒன்றோ அல்லது நாற்றில் சிறிதளவு எடுத்து முடிச்சாக முடிந்தோ கிணற்று நீரில் போடும் சடங்கு காணப்படுகிறது. கிணற்றில் மிதக்கும் நாற்று வாடாமல் இருப்பது போல நிலத்தில் பயிறும் வாடாமல் இருக்கவே இச்சடங்கு என்று காரணம் கூறுகின்றனர். ஆனால், நிலத்தில் நடப்படும் பயிர்களுக்கு ஏதாவது சிறு பாதிப்பு ஏற்பட்டால் கிணற்றில் வாடாமல் மிதக்கும் பயிரைப் நடவுக்குப் பயன்படுத்திக்கொள்ள நாற்றங்கால் சேமிக்கும் இந்நிகழ்வு நடந்திருக்கலாம் என்பதை யூகிக்க முடிகிறது.  சனிமூலையில் தொடங்கப்படும் நாற்று நடவு, பிள்ளையார் மூலையில் முடிக்கப்படுகிறது(தென்மேற்கு). நாற்று நட்டு முடித்ததும் பெண்கள் குலவை ஒலி எழுப்புகின்றனர்.

 இனிப்போடு தொடங்கும் அறுப்பு

            நடவு தொடங்கி முடித்த திசைகளிலேயே அறுப்பும் தொடங்கி முடிக்கப்படுகிறது. நெல் அறுப்பு தொடங்குமுன், சனி மூலையில் சிறிது அறுத்து அடித்து,  உலக்கையால் குத்தி, அரிசி பிரித்து, அரிசியில் வெல்லமும்  தேங்காயும் கலந்து அனைவருக்கும் வழங்கப்படுகிறது. அதன் பின்னரே முழு அறுப்பு தொடங்குகிறது. தொடக்கத்தில் அரிசியின் முற்றல் பதம் அறிய இவ்வகைச் செயல்பாடு நடந்திருக்க வேண்டும். பின்னாளில் அதுவே சடங்காக மாறிவிட்டமையைக் காணமுடிகிறது.

             நெல் அடித்தலில்

            நெற்கட்டுகள் களத்தை அடைந்ததும் இரண்டொரு நாள் நெல்லின் தன்மைக்கு ஏற்ப களத்திலேயே குவித்து வைக்கப்படுகின்றன.  பின்னர்,  நெற்கட்டின் மீது அகலமான கல்லை வைத்து, சூரியனை வணங்கி,  வடக்குப் புறமாகத் திரும்பி அரி பிரித்து (அரி-நெற்கட்டின் சிறு சிறு பகுப்பு) அடிக்கப்படுகிறது. நெல் அடித்து முடித்ததும் அதே போல சூரிய வணக்கம் நடைபெறுகிறது.

 இலாபம்... வளர... மூன்று...

    களத்தில் அடித்துக் குவிக்கப்பட்ட நெல்லை அளத்தலிலும் சில சடங்குகள் காணப்படுகின்றன. இங்கும் பிள்ளையார் முதன்மை பெறுகிறார்.   நெற்குவியலின் சனி மூலையில் சாணிப் பிள்ளையார் பிடித்துவைக்கப்படுகிறது. அதன் தலையில் அருகம்புல் செருகப்படுகிறது. நெற்குவியலின் தெற்குத் திசையிலிருந்து வடக்கு நோக்கி அளக்கப்படுகிறது. அளவை தொடங்கியதும் ‘இலாபம், வளர, மூன்று’ என்று மூன்று வள்ளங்கள்(வள்ளம்-நான்கு படி கொள்ளளவு / அளவைப் பொருள்) அளக்கப்பட்டு, பிள்ளையாரிடத்தில் தனியாகக் கொட்டப்படுகிறது. அதன் பின்னரே முறையான அளவை தொடங்குகிறது. மேலும், முதல் மூன்று வள்ள நெல்லையும் நெற்குவியலின் வலப்புறமாகச் சுற்றி வந்து பிள்ளையாரிடத்துக் கொட்டுகின்றனர்.  மேலும்,  நெல் அளந்து முடித்ததும் வள்ளத்தை வெறுமனே வைக்காமல், நான்கைந்து  நெல் மணிகளை அதில் போட்டு வைக்கின்றனர்.

 எறியும் வெல்லக்கட்டி

      நாற்று விடுதலில் தொடங்கும் வேளாண் சடங்குகள் வைக்கோல் போர் போடுதல் வரையிலும் நீள்கின்றன. போர் போட்டு முடித்ததும், போரின் நான்கு பக்கங்களிலும் வேப்பிலையைச் செருகி வைக்கின்றனர். அதோடு, போரின் மேலிருந்தபடி போர் போட்டவர் வெல்லத்தைச் சுறு துண்டுகளாக்கி நான்கு  திசைகளிலும் எறிகின்றார். பின்னரே போரை விட்டு இறங்குகின்றார். காரணம் அறியப்படா சடங்கில் ஒன்றாக இதுவும் இன்றளவும் நிகழ்த்தப்படுகிறது.

 தமிழர் திருநாளில் - வேளாண் சடங்குகள்

     தமிழர் திருநாளான பொங்கல் திருநாள் வேளாண் சடங்குகள் பலவற்றின் தொகுப்பாகவும், தொடர்நிகழ்வுகளாகவும் அமைவதைக் காணலாம். நிலம், கால்நடை, பயிர் வகைகள், வேளாண் பயன்பாட்டுப் பொருட்கள் என அனைத்தோடும் தொடர்புடைய சடங்குகளைப் பொங்கல் திருநாள் கொண்டுள்ளது.

       குறிப்பாகப் போகிப்பண்டிகையின் மறுநாள் விடியற்காலையில் ‘காடு வளைத்தல்’ என்ற ஒரு சடங்கு நிகழ்த்தப்படுகிறது. இது பெரும்பாலும் இவ்வட்டாரத்தின் வன்னியர் இன மக்களிடையே காணப்படும் சடங்காக அறியப்படுகிறது. முதல்நாள் இரவு மாரியம்மனுக்கு வைத்துப் படைத்த வேப்பிலை, பூலாப்பூ, ஆவாரங் கொத்து போன்றவற்றை, மறுநாள் சூரியன் உதிப்பதற்கு முன்பு எடுத்துச் சென்று, தம் நிலத்தின் நான்கு எல்லைகளிலும் வைக்கின்றனர். இதற்கு ‘காடு வளைப்பு’ என்று பெயர். நிலத்திற்கு பத்திரம், பட்டா என்று எவையும் இல்லாத தொடக்க காலத்தில், வேளாண் மக்கள் தங்கள் நிலங்களின் எல்லைகளை ஆண்டுக்கு ஒருமுறை உறுதிப்படுத்திக்கொள்ள இம்முறை  கையாளப்பட்டு,  பின்னாளில் இது சடங்காக மாறியுள்ளதை அறியமுடிகிறது.  நிலம் இல்லாதவர்களும் தங்கள் வீடுகளின் மேற்கூரைல் மேற்கண்ட காடுவளைத்தல் பொருட்களைச் செருகி வைக்கின்றனர்.

        மாட்டுப்பொங்கலன்று நிலத்தில் விளையும் விளைச்சலோடு, வேளாண் பயன்பாட்டுக் கருவிகளும் பூசையில் வைக்கப்படுகின்றன. மாடு ஓட்டுவதற்கான தடிகூட புதிதாக வெட்டப்பட்டு, வண்ணம் பூசப்பட்டு பூசையில் வைக்கப்படுகிறது. வாசல் சாணியால் மெழுகப்பட்டு, கோலமிடப்படுகிறது. கோலத்தின் மீது சாணியால் நான்கு சிறுசிறு அறைகளைக் கொண்ட சிறிய தொட்டி கட்டப்படுகிறது. தொட்டி பாலால் நிரப்பப்படுகிறது. தொட்டியின் சனிமூலையில் மஞ்சளை அரைத்துச் செய்ய பிள்ளையாரும் மற்ற மூலைகளில் சாணிப்பிள்ளையாரும் வைக்கப்படுகிறது. தொட்டிப்பாலில் பூக்கள் தூவப்படுகின்றன. பொங்கல் பூசை முடிந்ததும், தொட்டிக்கு முன்னால் உலக்கை கிடத்தப்பட்டு, மாட்டை உலக்கையைத் தாண்டச் செய்து, தொட்டியை மிதிக்க வைக்கின்றனர். நாய் போன்ற விலங்குகள் வாய் வைத்துவிடாதபடி தொட்டி பாதுகாப்பாக மூடி வைக்கப்படுகிறது. மறுநாள் கரிநாள் அன்று அனைத்திற்கும் விடுமுறை. சாணிகூட எடுப்பது கிடையாது. கரிநாளுக்கு மறுநாள் சாணித் தொட்டியும் பூசையில் வைக்கப்பட்ட தழை போன்ற மக்கும் பொருட்களும்  எருகுழியில் கொட்டப்படுகின்றன.  தொட்டிச் சடங்கிற்கான காரணம் அறியப்படவில்லை.

 பிற சடங்குகள்

        பயிர் செய்தல் தொடர்பான சடங்குகளோடு மரம் தொடர்பான சடங்குகள் சிலவும் இவ்வட்டாரங்களில் காணப்படுகின்றன. தென்னைமரம் முதல் பாளையை ஈனும்போது பொங்கல் வைத்து மரத்தை வழிபடும் சடங்கு சில இடங்களில் காணப்படுகிறது. அதேபோல, மா, தென்னை போன்றவற்றில்  முதலில் காய்க்கும் காய்கள் கோயில்களிலும், கோயில் திருவிழாக்களின் போது தேர்களிலும் கட்டிவிடப்படுகின்றன. 

       ஆண்டுகள் பல ஆகியும் காய்க்காத மரங்களைக் காய்க்க வைக்க செய்யப்படும் சடங்கைச் சில பகுதிகளில் காணமுடிகிறது.  அதாவது, காய்க்காத மரத்தை வெட்டிவிட வேண்டும் என்று உரக்கச் சொல்லிக்கொண்டு ஒருவர் தம் கையில் அரிவாளுடன் மரத்தை வெட்டச் செல்கிறார் (பாவனை); அரிவாளை ஓங்கி ஓங்கி காயம் ஏற்படாதவண்ணம்  மரத்தின் மீது வைக்கவும் செய்கிறார். அருகிருக்கும் இன்னொருவரோ ‘ஐயோ! மரத்தை வெட்டிவிடாதீர்கள், இனி அது ஒழுங்காகக் காய்க்கும், விட்டுவிடுங்கள்’ என்று வெட்ட வருபவரைத் தடுக்கிறார். சரி, இந்தப் பருவத்திலும் காய்க்கவில்லை என்றால் வெட்டிவிடுவேன், இப்போது நீங்கள் சொல்வதால் விடுகிறேன் என்று வெட்ட வந்தவர் கூறி, ஓங்கிய அரிவாளை கீழேப் போடுகிறார். இதனால், வெட்டிவிடுவார்களோ என்று அச்சமடைந்து, மரம் காய்க்கத் தொடங்கும் என்பது நம்பிக்கை. சடங்குகளும் நம்பிக்கைகளும் அவரவர் வாழ்வியல் அனுபவத்தைப் பொறுத்து அமைகின்றன. இசைக்கு அதிக காய்களை ஈனும் வாழையை அறிவியல் காட்டும் போது, அச்சத்தில் காய்க்கத் தொடங்கும் மரங்களையும் மறுப்பதற்கு இல்லை.

       அதேபோல, கார்த்திகை மாதத்தில் எரு மேட்டில் (எருக்குழி) அகல் விளக்கு ஏற்றி வைத்தலும், சுடலை கொளுத்தும்போது அதில் மிஞ்சும் எரிந்த விறகினை விளைநிலத்தின் நடுவே நட்டு வைக்கும் பழக்கமும் காணப்படுகிறது. அவ்வாறு நட்டு வைத்தால் அவ்வாண்டு அதிக விளைச்சல் இருக்கும் என்பது நம்பிக்கை.

       சேலம் மாவட்டத்தில் பழமையின் நீட்சியாக வேளாண் சடங்குகள் பல நிகழ்த்தப்பட்டாலும், பலவற்றிற்கான காரணங்களை அறியமுடியவில்லை. சிலவற்றின் காரணங்கள் திரிந்துள்ளதாகத் தோன்றுகிறது. வேளாண் சடங்குகள் முழுமையான ஆய்விற்கு உட்படுத்தபட வேண்டியவை என்பது மட்டும் தெளிவு.

     நவீன வேளாண் கருவிகளான  உழவு எந்திரங்கள் போன்றவை வந்தபிறகு பொன்னோர் பூட்டுதலை வாய்வழிச்செய்தியாகக் கேட்டலன்றி எங்கே காண்பது? ஆழ்துளைக் கிணறுகள் ஆங்காங்கே எறும்புப் புற்றுகளாய் வேர்விட்டு நீர் உரிஞ்சி நிற்க,     ‘நாற்றில் சிறிதளவு கிணற்றில் போட்டு வைக்கும்’ வேளாண் சடங்கை எங்குத் தேடுவது? இத்தலைமுறைக்குச் இவை செவிவழிச் செய்தி, அடுத்தத் தலைமுறைக்கு இதுவும் இல்லை. இவ்வகைப் பதிவுகளும், இவைகுறித்தான ஆய்வுகளுமே தமிழர் பண்பாட்டை அடையாளப்படுத்துவன.

*****

 தமிழியல்

www.thamizhiyal.com

இக்கால இலக்கியங்களில் சுற்றுச்சூழல்

 முனைவர் ஆ. மணவழகன், தமிழ்த்துறைத் தலைவர், அறிவியல் (ம) மானுடவியல் புலம், எஸ்.ஆர்.எம். பல்கலைக்கழகம், காட்டாங்குளத்தூர் 603 203.

(சங்க இலக்கிய ஆய்வு மன்றம் (ம) எத்திராஜ் மகளிர் கல்லூரி, சென்னை. திச.09, 2011.)

 

புவியின் இயற்கை நிலைகள் அனைத்தும் ‘சுற்றுச்சூழல்’ என்பதில் அடக்கப்படுகின்றன. ‘உயிரினங்கள் வாழும் பகுதியில் உள்ள காற்று, நீர் போன்றவை அடங்கிய இயற்கை நிலை (Environment)’ (க்ரியாவின் தற்காலத் தமிழ் அகராதி, ப.462) என்றும், ‘சூழல் மண்டலத்தில் (Eco System) உள்ள உயிரற்ற (A biotic) காற்று, நீர், வெப்பம், ஒளி, இன்ன பிறவும், உயிருள்ள (Biotic) தாவரங்கள், உயிரினங்கள் போன்றவற்றையும் உள்ளடக்கியதே சுற்றுச்சூழலாகும்’ (சுற்றுச் சூழல் பாதுகாப்பு, ப.401) என்றும் சுற்றுச் சூழலுக்கு விளக்கங்கள் அளிக்கப்படுகின்றன. மேலும் ‘சுற்றுச்சூழல் என்பது மனிதனுக்கும் இயற்கைக்கும் உள்ள நுண்மையான, சமன்படுத்தப்பட்ட மென்மையான உறவாகும்’ (சுற்றுச்சூழல் பாதுகாப்பு, ப.415) என்றுள்ள விளக்கம், மனிதனுக்கும் சுற்றுச்சூழலுக்குமிடையேயான உறவைச் சுட்டுகிறது.

       மனிதன் மேற்கொள்ளும் எந்த ஒரு செயலும் மனிதனுக்கும் சுற்றுச்சூழலுக்குமான உறவில் நேரடித் தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது. சூழலோடு இயந்து இயங்கும் வாழ்வே நிம்மதியையும் வளத்தையும் தரும். எதிர்திசையில் மனிதன் பயணிக்கும்போது இயற்கையின் சீற்றங்களுக்கு அவன் ஆளாக நேரிடுகிறது. இயற்கையைப் புறந்தள்ளும் பொழுது இயற்கை அவனைப் புறந்தள்ளுகிறது. ‘உயிர்ப் பொருள்களின் வாழ்வியக்கத்திற்குத் தேவையான நீர், நிலம், காற்று போன்ற பொருள்கள் மாசடையாமல் பாதுகாத்துக் கொள்ளும் உணர்வே சுற்றுச்சூழல் பாதுகாப்பு உணர்வு’ (சுற்றுச்சூழல் பாதுகாப்பு, ப.295) என்று, உலகின் உயிர் மூலங்களான நீர், நிலம், காற்றின் பாதுகாப்புச் சுட்டப்படுகிறது. இம்மூன்றின் தன்மைகளே உலகச் சுகாதாரத்தை உறுதிப்படுத்துகின்றன. இன்றைய நிலையில், இவ்வகை சூழலியல் குறித்த சிந்தனைகளை இக்கால இலக்கியப் பதிவுகளின் வழிக் காண்பதாக இக்கட்டுரை அமைகிறது.

நீர்

 ‘நீர்இன்று அமையாது உலகு’ என்றும்(குறள்.20), ‘விசும்பின் துளிவீழின் அல்லால்மற்று ஆங்கே - பசும்புல் தலைகாண்பு அரிது’ என்றும்(குறள்.16) நீரின் மேன்மையை உலகிற்கு உணர்த்துவார் வள்ளுவர். உடலின் செந்நீர் போல உலகிற்குப் பற்றுக்கோடாக விளங்கும் நீரின் தேவை குறித்தும், நீரினைப் பாதுகாக்கவேண்டியதன் தேவை குறித்தும் பழந்தமிழ் இலக்கியங்கள் பதிவு செய்துள்ளன. அதேபோல, போர்க்காலங்களில் எதிரி நாட்டின் நீர்நிலைகள் யானைகளைக் கொண்டு அழிக்கப்பட்ட பதிவுகளும் சங்க இலக்கியங்களில் உண்டு. காரணம், ஒரு நாட்டின் வளத்தை உறுதிபடுத்துபவை அந்நாட்டின் நீர் நிலைகளே. இன்றைய இலக்கியங்கள் நீர்நிலைகள் மாசுபடுத்தப்படுவதையும், அழிக்கப்படுவதையும் பதிவு செய்கின்றன. இவ்வகைப்பதிவுகள் இன்றைய சூழலைப் பதிவுசெய்து, எதிர்காலச் சமூகம் எதிகொள்ளவிருக்கும் சிக்கல்களை உணர்த்துவதாக உள்ளன.

             நவீன கண்டுபிடிப்புகள் மனித வாழ்வின் ஓட்டத்தை விரைவுபடுத்தியதென்பது எந்த அளவிற்கு உண்மையோ அதே அளவிற்கு இயற்கைக்கு எதிரான ஓட்டத்தையும் விரைவுபடுத்தியதென்பதில் ஐயமில்லை. வேளாண் துறையில் நவீனக் கண்டுபிடிப்புகளின் விளைவும் இதுவே. மின் இறைப்பான்கள் வந்த பிறகு நீரின் நிலத்தடி மட்டம் வெகு விரைவாக உள்வாங்கியதையும் வற்றியதையும் நிலம் வறண்டு வேளாண் வளம் குன்றியதையும் இன்றைய இலக்கியங்கள் பதிவுசெய்கின்றன.

             ‘இரவு பகலாக போட்டி போட்டுக்கொண்டு மோட்டார்கள் ஓடுகின்றன. ஒவ்வொரு கமலைக் கிணறாக உயிர்விடத் தொடங்கின’ (தும்பிகள் மரணமுறும் காலம், ப.27) என்று மின் இறைப்பான்கள் விவசாயத்துறையில் நுழைந்ததன் விளைவு சுட்டப்படுகிறது.  மேலும், ‘ஏரியை யாரும் நம்புவதில்லை. எல்லாம் மோட்டார்தான். பதினைந்து கஜம் இருபது கஜம் என்று தலை கிறுகிறுக்கும் ஆழக்கிணறு கொண்டவர்கள் பாக்கியவான்கள். பாறைக் கிணறு வாய்த்தவர்கள் கொஞ்ச காலத்தில் தோற்றார்கள். சிலர் ‘ஆழ்துளை’க் கிணறு பார்த்தார்கள். தண்ணீர்ப் போட்டி உச்சத்திற்குப் போனது.  ----- ஏரியில் கருவை மண்டின. மோட்டாங்கால் நிலமெல்லாம் கருவை மண்டின. ---- மலைமலையாய் கிணற்று மேடு தோன்றியது. சம்சாரிக்குப் பிடிபடாமல் தண்ணீர் ஒரு மண்புழுவைப் போல் ஓடி ஒளிந்து கொண்டே இருந்தது. மின்சாரக் கம்பங்களின் சிமென்ட் உதிரத் தொடங்கின. மின்சாரப் பெட்டிகளில் அணில் கூடுகட்டத் தொடங்கியது. மயக்கங்கொண்ட ஒரு பிச்சைக்காரனைப் போல கிணறு புதர் மண்டிக் கிடக்கிறது. (தும்பிகள் மரணமுறும் காலம், ப.27) என்று இன்றைய நிலை பதிவுசெய்யப்படுகிறது. இதில் அறிவியல் கண்டுபிடிப்புகள் இயற்கைக்கு எதிராகிப்போன நிலை சுட்டப்படுகிறது. முறைப்படுத்தப்படாத தொழில்நுட்பங்களும் அறிவியல் கண்டுபிடிப்புகளும் நீண்டகாலப் பயனை விளைவிக்காது என்பது இங்கு உணரத்தக்கது.

       ‘பயன்பாட்டிற்குப் பாதகம் விளைவிக்கக் கூடிய வகையில் நீரின் வேதியியல், இயற்பியல், உயிரியல் நிலைகளில் ஏற்படும் மாற்றம் நீர் மாசுபாடு எனப்படுகிறது. இவ்வாறு மாற்றமடைந்த நீர் மக்களின், பிற உயிர்களின் பயன்பாட்டிற்குப் பொருத்தமற்றதாக மாறிப்போய்விடுகிறது’ (சுற்றுச் சூழலியல் நோக்கில் சங்கத் தமிழகம், ப.36) என்று நீர் மாசு சுட்டப்படுகிறது. இவ்வகையில், மனிதனால் மாசுபடுத்தப்படும் நீர் நிலைகளை,

                   தூண்டிலேந்திய சிறுவர்கள்

                   திட்டுகளில் அரும்பியிருக்கின்றனர்

                   கரையோரம் குப்பைகளைக்

                   கவிழ்த்துவிட்டுப் போகிறது

                   நகராட்சி வண்டி  (தேவதை அல்ல பெண்கள், ப.51)

 என்று நன்னீர் நிலைகள் குப்பை கொட்டும் பள்ளங்களாகிப் போகும் அவலம் பதிவு செய்யப்படுகிறது. குப்பைகளால் நன்னீர் சாக்கடையாதலும், கொசுக்களுக்குக் கூடாரமாதலும் சுற்றுச்சூழல் பாதிப்பாகும்.  அதேபோல, நீர் நிலையைப் பற்றிக் குறிப்பிடும் புதுக்கவிதை ஒன்று, ஒரு ஏரியைப் பின்வருமாறு காட்டுகிறது. விருந்தாளிகள் நிறைந்த வீடுபோல தாத்தா காலத்தில் ஏரியாக இருந்தது; அதனைச் சுற்றி நாரைகள், கொக்குகள் இருந்தன; மரங்கள் பூத்து மணம் பரப்பின; வண்ணத்துப் பூச்சிகள் எங்கும் சுற்றித் திரிந்தன; நுறைபொங்கக் குதித்தோடும் நீரின் மதகுகளிருந்தன; ஏரிகள் சிற்றலைகளை எழுப்பின. இத்தன்மைகளைக் கொண்ட ஏரி மனிதனின் முறையற்ற செயல்களால் நினைவு தப்பிய பாதையோரப் பிச்சைக்காரனைப்போல உருமாறிப் போனதைப் பின்வரும் பதிவு காட்டுகிறது.

 

சித்திரைக் காலத்தில்/ ஒரு நண்பகலில்/சருகுகளை விலக்கியபடி/

கால்வாயில்/கழிவுநீர்/ஒரு பாம்பைப்போல் ஊர்ந்து வந்தது/

புதுவௌ¢ளம் என்றெண்ணி/எதிரோடிய மீன்களின்/

செவுள்கள் ரணமாயின/மிதந்த மீன்களை/விழுங்கிய கொக்குகள்/

பட்டுப்போன/மரக்கிளைகளில் இருந்து/மயங்கிச் சரிந்தன/

--------  --------------   ---------------   -------------

உடல் பரந்த ஏரி/குட்டையென்று/பெயர் மாற்றிக் கொண்டிருந்தது/

         வீடுகள் முற்றுகையிட/கழிவு நீரும் அற்றுப்போன/ஒருநாள்/

குட்டை/குப்பைகொட்டும் பள்ளமாயிற்று/ஒரு மத்தியான வேளையில்/

தூசுகள் எழுப்பியபடி வந்த/லாரியொன்று/சுமந்து வந்த/

கப்பிகளைக் கொட்டி/பள்ளத்தை நிரப்பிவிட்டுச் சென்றது/

             பின்பொருநாள்/குழிபோட்டுக்/கம்பிகள் நட்டு எழுப்பிய/

          அடுக்குமாடி ஒன்றில் அமர்ந்தபடி/என் மகனுக்கு/

          விளக்கம் /சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறேன்/

          ‘மருதமெனில்/வயலும் /வயல் சார்ந்த நிலமும்’என்று! (கல்லாலமரம், பக்.30-31)

 புதுவௌ¢ளத்தில் நிரம்பிய நீர்நிலை; ஆம்பலும், தாமரையும் முகம் மலர்ந்த நீர்நிலை; பனையும், வேம்பும்; புங்கையும் அணிசெய்த நீர்நிலை. இன்று மனிதர்களால் கொல்லப்படுதல் அதிர்ச்சி. ‘காப்புடைய கயம்’ (புறம்.15;10), ‘கடிதுறை நீர்’ (புறம்.16;6) என்று பழந்தமிழர் நீர்நிலையினைப் பாதுகாத்தது இங்கு எண்ணத்தக்கது.

 நிலம்

       உலக நிலப்பரப்பில் இந்தியா 2.42%தான் (32,87,263 ச.கி.மீ) உள்ளது. இதில் 41 மி.ஹெ. உபயோகமற்ற நிலமாகவும், 66 மி.ஹெ. காடுகளாகவும், 23மி.ஹெ. விளைநிலங்களாகவும், 175மி.ஹெ. நிலம் மண்வளம் பாதிக்கப்பட்ட நிலையில் அதாவது அரைகுறை விவசாயம், உவரப்¢புத் தன்மை, நீர்த் தேக்கங்கள் போன்ற நிலைகளில் உள்ளன. எனவே நம்மிடம் இருக்கின்றன 23 மி.ஹெ. விளைநிலத்தின் மூலமாகத்தான் நமது மக்கள் தொகை வளர்ச்சிக்கேற்ப உணவு உற்பத்தி செய்ய முடியும். வேளாண் துறை வளர்ச்சி மட்டும் சரியாக இருந்தால், இந்தியாவின் வளர்ச்சிப் பாதை மிகவும் பாதுகாப்பாக இருக்கும் (திட்டம், ஏப்ரல்2007, ப.12) என்பது வேளாண் அறிஞர்கள் சுட்டும் புள்ளிவிவரம். கருத்து. நல்ல நிலையில் உள்ள 23மி.ஹெ. விளைநிலத்தையும் மனிதன் தன் தொலைநோக்கில்லா செயல்பாடுகளால் மாசுபடுத்தி வீணடித்து வருகிறான். மனிதச் செயல்பாடுகளால் மண்ணின் தன்மை நாளுக்கு நாள் மாசடைந்து வருகிறது. இருக்கின்ற குறைந்தளவு விளைநிலங்களும் தொழிற்சாலைகளாக, தொகுப்பு வீடுகளாக, பன்னாட்டு நிறுவனங்களாக உருமாறி வளர்ந்து நிற்கின்றன. இன்றைய இச்சூழலை இக்கால இலக்கியங்கள் பதிவு செய்ய தவறவில்லை.

         இந்தியாவில் ஏற்பட்ட பசுமைப்புரட்சியின் நோக்கம் உடனடி உற்பத்திப் பெருக்கம் என்பதில் இருந்த அளவிற்கு, மண்வளப் பாதுகாப்பு, சீரான வளர்ச்சி, நிரந்தர உணவு உற்பத்தி என்பதில் இல்லாமல் போனது நற்பயனின்மையே. அதன் விளைவே மண் மாசுபாடு, உற்பத்தி முடக்கம், விளைநிலம் தரிசாதல், சிறப்புப் பொருளாதார மண்டத்தின் பெயரால் விவசாயிடமிருந்து நிலம் பறித்தல் போன்றவை.  பசுமைப் புரட்சியால் ஏற்பட்ட மற்றொரு நலக்கேடு வேளாண் உற்பத்தியில் இரசாயனப்(வேதிப்பொருள்) பொருள்களின் மிகுபயன்பாடு. நிலத்தின் வளம் வற்றிப்போனதற்கு இந்த இரசாயனப் பயன்பாட்டின் மிகுதியே முதல் காரணம் என்பதையும், அதனால், இயற்கையாக உள்ள பூச்சிகள், புழுக்கள் கூட இல்லாமல் போனதும் இக்கால இலக்கியப் பதிவுகளில் காணமுடிகிறது.

             ‘எருவையும் தழைகளையும் தேடித்தேடி வயலில் கொட்டி நடவு நட்டதை இப்போது கதையாகத்தான் கேட்கலாம். விதவிதமான மருந்துகள். நாற்று நடும் முன்பே ‘காம்ப்ளெக்ஸ்’ இட வேண்டும் என்கிறார்கள். நாற்றங்காலிலேயே மருந்து. நாற்று விடும்போதும் மருந்து. நட்ட பத்தாநாள் யூரியா. ஒருமாதத்தில் பொட்டாஸ் டி.ஏ.பி. காம்ளக்ஸ் கலவை அவ்வப்போது. இடையிடையே பூச்சி மருந்துவேறு. ---- உரக்கடை வைத்திருப்பவன் பெரிய பாக்கியவான். ---- மூடை மூடையாக வயலில் நஞ்சை வாரி இறைத்தாயிற்று. சீக்கு வந்தவனின் உடம்புபோல் வெளுத்துக் கிடக்கின்றன வயல்கள். ஒரு நண்டு நத்தையில்லை. ஒரு தவளை கூக்குரலில்லை. ஒரு சில் வண்டில்லை. ஒரு நாக்கு பூச்சியில்லை.’ (தும்பிகள் மரணமுறும் காலம், ப.35) என்பதில்,  மண்வள மாசுபாடு படம்பிடிக்கப்பட்டுள்ளது. இராசயன வேதிப்பொருள்களின் வரவால் மண் வளம் மாசுபட்டதோடு, மண்ணிற்கும் மனிதனுக்கும் நன்மைபயக்கும் உயிரனங்களும் அழிக்கப்பட்டுவிட்டதை இப்பதிவு உணர்த்துகிறது. அதேபோல, ‘தலைமுறை தலைமுறையாய்க் காப்பாற்றிய நிலம் தாயைப்போல் சோறுபோட்ட நிலம் உடைந்த பானையாய்க்கிடக்கிறது. வந்த விலைக்கு நிலத்தை விற்று விட்டோ, அல்லது விற்க ஆள் பார்த்தோ பேருந்து நிறுத்தத்தில் நிற்கும் ஒரு உழவரை எல்லா ஊரிலும் நீங்கள் சந்திக்கலாம்’ (தும்பிகள் மரணமுறும் காலம், ப.59) என்ற பதிவு எல்லாம் முடிந்துபோன கையறு நிலையினைக் காட்டுகிறது. இது, வேளாண் தொழிலை மேம்படுத்த, மண்ணை மேம்படுத்த எடுக்கவேண்டிய உடனடித் தொலைநோக்குத் தேவையை வலியுறுத்துவதாகவும் உள்ளது. ‘இரண்டாவது அல்லது நிரந்தர பசுமைப்புரட்சி தேவை. பண்ணை உற்பத்தி திறனை சுற்றுச்சூழல் உயிரின பாதிப்பு ஏதுமின்றி மேம்படுத்துவதே நிரந்தர பசுமைப்புரட்சிகளின் அடிப்படை.’ (திட்டம், ஏப்ரல்2007, ப.20) என்ற வேளாண் அறிஞர்களில் கருத்து இங்குச் சுட்டத்தக்கது. ‘தரிசு நிலமானது 1950-இல் 17.65 லட்ச எக்டராக இருந்தது. தற்பொழுது 24.35 லட்ச எக்டராக உயர்ந்துள்ளது’ (திட்டம், ஏப்ரல்2007, ப.43) என்ற புள்ளிவிவரக் கணக்கை குறைக்க முடியுமோ இல்லையோ உயராமல் காத்தல் சமூக நலனிற்கு இன்றியமையாத உடனடித்தேவையாகும்.

 தாவரங்களின் அழிவு - காற்று மாசுபாடு

            ‘நீர்ப்பிரச்சனைக்கு ஒரு நிலையான தீர்வு ஊர்க்காடு வளர்ப்பு திட்டமே. தமிழ்நாட்டின் புவியியல் பரப்பில் குறைந்தது 30% காடுகள் இருக்க வேண்டும். ஆனால் உள்ளதோ 8%காடுகளே. ஆகவே ஒவ்வொரு ஊரிலும் குறைந்தது ஐந்து ஏக்கர் நிலத்தில் காடு வளர்க்க ஒதுக்க வேண்டும். அதில் பால்வடியும் (Latex Tress) மரங்களுக்கு முக்கியம் தர வேண்டும். இலுப்பை, ஆல், நாட்டு சப்போட்டா, ரப்பர், பெருங்காயம், நந்தியாவர்த்தம், மருதம், பாலை, செம்மரம், அழிஞ்சி, அயினிப்பலா, நாவல், காட்டுமா, ஆனைப்புளி போன்ற மரங்கள் சிறப்பிடம் பெறவேண்டும். பால்வடியும் மரங்கள் மேகங்களைச் கனியச் செய்து மழையை இழுக்கும் தன்மையுள்ளவை. ஆகவேதான் தமிழ் நாட்டில் ஆலமரமும், இலுப்பை மரமும் சிறப்பாக கவனிக்கப்பட்டன. இன்று அவை வெட்டப்பட்டுவிட்டன.’ (திட்டம், ஜூலை, 2004. ப.31) என்பது இன்றைய தாவரவியல் வல்லுநர்கள் சுட்டும் சூழலியல் சிந்தனை. தாவரங்களைக் குறிப்பாக மரங்களை உறவுகளாக, தெய்வங்களாக, அரசின் கௌரவச் சின்னங்களாக, வாழ்வோடு இணைந்த அனைத்துமாகப் பார்த்தவர்கள் பழந்தமிழர்கள். ஆனால் இன்றைய நிலையோ நெகிழி(பிளாஸ்டிக்) ஈச்சமரங்களைப் பாதையோரங்களில் நட்டுவைத்து அழகு படுத்துகிறது நகரங்கள். கூடுகட்ட எத்தனிக்கும் பறவைகள் ஏமாந்து போகின்றன. இந்நிலையில் வனங்களின், மரங்களின் அழிவு பற்றியதான பதிவுகள் இக்கால இலக்கியங்களில் மிகுதியும் காணப்படுகின்றன.

             ‘மரங்கள் என்றால் வெறும் மழைக்காக மட்டுமா? மரம் பூச்சி புழுக்களுக்காக; மரம் பறவைகளுக்காக; மரம் விலங்குகளுக்காக; மரம் மனிதருக்காக; மரம் எல்லாருக்காகவும்தான். சரக்குந்துகளில் பென்னம்பெரிய மரங்களை ஏற்றிச் செல்கிறார்கள். எத்தனையோ பறவைகளைக் கொன்று எத்தனையோ புழு பூச்சியைக் கொன்று,’ (தும்பிகள் மரணமுறும் காலம், ப.55) என்பதில் மரங்களின் சிறப்பும் இன்று அவை அழிக்கப்படுவதும் சுட்டப்படுகிறது. மரங்களோடு சேர்ந்து உயிரனங்களும் அழிக்கப்படுவது சுற்றுச்சூழல் அழிவைக் காட்டுகிறது.

         ‘மரம் வைத்துதான் நிலத்தையும் அடையாளப்படுத்துவார்கள். --- ஏற்றம் இருந்தது மரங்களால்; கமலையாய் இருந்தது; வண்டியாய் இருந்தது; செக்காய் இருந்தது; தேராய் இருந்தது; தெய்வச் சிலையாய் இருந்தது; ஏராய், நுகத்தடியாய், மோட்டுக் குச்சியாய், இப்படி திரும்பின பக்கமெல்லாம் மரங்கள்.----- இன்று வெட்டி வெட்டிச் சரக்குந்தில் பட்டணத்திற்கு ஏற்றுகிறார்கள். ‘சாமில்’லின் இராட்சத வாய்க்குள் அரைபடுகின்றன மரங்கள். ஒவ்வொரு மரமும் சாயும்போதும் கேட்கிற பெருமூச்சால் காற்று விம்முகிறது.’(தும்பிகள் மரணமுறும் காலம், ப.55) என்பதில் மரங்களின் அழிவும் காற்றின் மாசுபாடும் சுட்டப்படுகிறது.

 சுற்றுச்சூழல் சீர்கேட்டின் - விளைவுகள்

            சுற்றுப்புறச் சூழல் என்ற புவியின் மிகப்பெரிய பாதுகாப்பு அரணை, மனிதன் என்ற சமூகப் பொறுப்புள்ள காரணி பாதிப்பிற்கு உள்ளாக்காமல் வாழ்தல் ஒட்டுமொத்த சமூகத்திற்கும் நற்பயனை விளைவிக்கும். தன்னுடைய தற்காலிகத் தேவைகளுக்காகவோ, ஆடம்பரத்திற்காகவோ மனிதன் மேற்கொள்ளும் சுற்றுச்சூழலுக்கு எதிராகச் செயல்பாடுகள் மனித குலத்தை மட்டுமல்லாது ஒட்டுமொத்த உயிரினத்திற்கே கேடு விளைவிப்பதாக அமையும். 

‘இதுவரை இந்த மண்டலத்தில்(இந்தியாவின் தெற்கு கடற்கரை பகுதி), இயற்கை பேரழிவுகளால் மடிந்தவர்கள் எண்ணிக்கை 3-லட்சத்திற்கு மேலாகும். இந்தக் காலகட்டத்தில் ஏற்பட்ட சொத்து சேதம் 200 பில்லியன் அமெரிக்க டாலர்களுக்கு மேற்பட்டது என்று மதிப்பிடப்பட்டிருக்கிறது. இந்த மண்டலம் படுவேகமாக, நகர் மயமாகி வருவதாலும், சுற்றுப்புற சூழல் சீர்குலைவதாலும் மற்றும் முன்னேற்பாடுகள் இல்லாததாலும் முறையான திட்டமிடப்படாதலாலும், இது போன்ற பேரழிவுகளுக்கு எளிதில் இந்த மண்டலத்து நாடுகள் இலக்காகின்றன.’ (திட்டம், பிப்ரவரி 2005. ப.17) என்பது நமக்கான எச்சரிக்கையாக அமைகிறது.

    எச்சரிக்கை, முன் ஏற்பாடுகள் என்று எவ்வகைச் செயல்பாடுகளை நாம் மேற்கொண்டாலும், புறநானூற்றுப் புலவன் சுட்டுவதைப்போல (பா.2) ஐம்பூதங்களை விஞ்சக்கூடிய ஆற்றல் மனிதனுக்கு இல்லை என்பதை உணர்தல் வேண்டும். அவை தன்நிலை திரிந்தால் அவற்றைக் கட்டுப்படுத்துதல் இயலாத ஒன்று என்ற அனுபவ உண்மையை மறத்தல் கூடாது. அறிவியல் வளர்ச்சி, தொழில்நுட்ப முன்னேற்றம் என்ற விரைவுப் பயணத்தில் இயற்கை அன்னையைப் பலியாக்கிவிடக் கூடாது. சுற்றுச்சூழலுக்கு எதிரான செயல்பாடுகள் எவையும் மனிதகுலத்திற்கு எதிரான செயல்களே என்பதை ஒவ்வொரு தனி மனிதனும் உணர்தல் வேண்டும்.  மனித வாழ்வில் மகிழ்ச்சியும் நிறைவும் அவன் வாழும் சூழலைப் பொறுத்து அமைகிறது. அதனை வடிவமைத்துக் கொள்பவனும், வளமாக்கிக்கொள்பவனும் மனிதனே. இதை உணர்ந்து, சுற்றுச்சூழலைப் பாதுகாத்து, சூழலோடு இயைந்து வாழ்தல் தனக்கு மட்டுமல்லாது எதிர்கால சமூகத்திற்கும் நற்பயன் விளைவிப்பதாய் அமையும்.

 பயன் நூல்கள்

1. கல்லால மரம், இரா. பச்சியப்பன், வைகறை பதிப்பகம், சென்னை.

2. சுற்றுச்சூழல் பாதுகாப்பு, இராம சுந்தரம், நே.ஜோசப் (பதி), தமிழ்ப்பல்கலைக்கழகம்.

3. சுற்றுச் சூழலியல் நோக்கில் சங்கத் தமிழகம், மகிழேந்தி, பார்க்கர் பதிப்பகம், சென்னை.

4. திட்டம் - மாத இதழ்,  சாஸ்த்ரி பவன், சென்னை.

5. தும்பிகள் மரணமுறும் காலம், இரா. பச்சியப்பன், பொன்னி பதிப்பகம், சென்னை.

6. தேவதையல்ல பெண்கள், யாழினி முனுசாமி, உயிர்மை பதிப்பகம், சென்னை.

தமிழியல்

www.thamizhiyal.com